Vaak gebruikte begrippen bij beleggen

Wat zijn aandelen?

Met aandelen koop je een eigendomsbelang in een beursgenoteerd bedrijf. Aandelen zijn misschien wel de meest bekende en eenvoudige vorm om mee te gaan beleggen. Van veel van de grootste bedrijven in de wereld - denk aan General Motors, Apple en Facebook - worden aandelen openbaar verhandeld. Dat betekent dat je er een stukje mede-eigenaar van kunt worden door aandelen van dit bedrijf te kopen.

Als je gaat beleggen in aandelen, dan zul je dat meestal doen omdat je denkt dat de koers van het aandeel zal gaan stijgen (hoewel er ook beleggingsmogelijkheden zijn waarbij je net denkt dat de koers gaat dalen), zodat je het vervolgens met winst weer kunt verkopen. Het risico is natuurlijk dat de koers van het aandeel kan dalen, in welk geval je geld verliest.

Daarnaast zijn er ook veel bedrijven die een dividend uitkeren. Dat is een stukje van de winst van het bedrijf dat wordt uitgekeerd aan haar aandeelhouders. Op die manier hoef je niet altijd alleen maar te speculeren op koersstijging of -daling, maar kun je ook geld verdienen met aandelen door winstverdeling d.m.v. dividend.

Brokers verkopen aandelen aan beleggers. Je kunt kiezen voor een online broker of face-to-face werken met een beursmakelaar.

Wat zijn obligaties?

Wanneer je een obligatie koopt dan leen je eigenlijk geld aan een entiteit. Over het algemeen is dit een bedrijf of de overheid van een land. Bedrijven geven bedrijfsobligaties uit, terwijl lokale overheden gemeentelijke obligaties uitgeven. De Nederlandse schatkist geeft schatkistobligaties uit, allemaal schuldinstrumenten die beleggers kunnen kopen.

Terwijl het geld wordt uitgeleend, krijgt de geldschieter rentebetalingen. Nadat de obligatie is vervallen - dat wil zeggen dat je deze voor de contractueel bepaalde tijd hebt bewaard - krijg je de uitgeleende hoofdsom terug.

Het rendement op obligaties is doorgaans veel lager dan bij aandelen, maar aan obligaties is doorgaans wel een veel lager risico verbonden. Het risico dat je loopt bij obligaties is dat het bedrijf waar je een obligatie koopt, failliet kan gaan, of dat de overheid kan in gebreke blijft. Staatsobligaties worden echter beschouwd als zeer veilige beleggingen.

Wat zijn beleggingsfondsen?

Een beleggingsfonds is een pool van veel beleggersgeld die breed wordt belegd in een aantal bedrijven. Beleggingsfondsen kunnen actief of passief worden beheerd. Een actief beheerd fonds heeft een fondsbeheerder die effecten kiest om het geld van beleggers in te investeren. Fondsbeheerders proberen vaak een aangewezen marktindex te verslaan door beleggingen te kiezen die beter presteren dan een dergelijke index. Een passief beheerd fonds, ook bekend als een indexfonds, volgt gewoon een belangrijke beursindex zoals de Dow Jones Industrial Average of de S&P 500. Beleggingsfondsen kunnen beleggen in een breed scala aan effecten: aandelen, obligaties, grondstoffen, valuta 's en derivaten.

Beleggingsfondsen brengen veel van dezelfde risico's met zich mee als aandelen en obligaties, afhankelijk van waar ze in zijn belegd. Het risico is echter vaak kleiner, omdat de beleggingen inherent gediversifieerd zijn.

Wat zijn ETF’s?

ETF is een afkorting voor exchange traded fund. Een exchange traded fund is een soort effect dat een index, sector, grondstof of ander actief bijhoudt, maar dat op een beurs kan worden gekocht of verkocht op dezelfde manier als een gewoon aandeel. Een ETF kan worden gestructureerd om alles te volgen, van de prijs van een individuele grondstof tot een grote en diverse verzameling effecten. ETF’s kunnen zelfs worden gestructureerd om specifieke beleggingsstrategieën bij te houden.

Er zijn letterlijk duizenden fondsen beschikbaar over de hele wereld. Deze hebben allemaal verschillende aandelen, activa, markten en beleggingsstrategieën. Laten we dus eens kijken naar de verschillende meest gangbare ETF’s waaruit je kunt kiezen.

De meeste ETF’s zijn op index gebaseerd en zijn gericht op het repliceren van een specifieke index of benchmark. Deze indexen kunnen gebaseerd zijn op aandelen zoals de Hang Seng of een obligatie-index. De Hang Seng Index in Hong Kong volgt bijvoorbeeld de top 50 bedrijven op grootte die op de Hong Kong Stock Exchange zijn genoteerd. Een ETF die de Hang Seng volgt, houdt doorgaans alle 50 aandelen in dezelfde verhouding als de Index.

Wat zijn Aandelen ETF’s?

Aandelen ETF’s houden een index van aandelen bij. Je kunt ETF’s kiezen voor grote bedrijven, kleine bedrijven of aandelen uit een specifiek land. Met aandelen-ETF’s kun je je ook richten op sectoren die het op dat moment goed doen, zoals tech-aandelen of bankaandelen, waardoor ze een populaire keuze zijn.

Wat zijn Obligatie ETF's?

Obligatie ETF's zijn beleggingsfondsen die meerdere verschillende en gespreide obligaties aanhouden om het risico te beperken en die als ETF net zoals aandelen op de beurs worden verhandeld. Het is belangrijk om jouw portefeuille te diversifiëren. Het spreiden van jouw beleggingsrisico is daarbij een goede gewoonte. Daarom zullen de meeste professionals ook beleggen in obligatie-ETF's die een stabiel rendement bieden tegen een potentieel lager risico dan aandelen-ETF's.

Wat zijn Grondstoffen ETF's

Beleggen in grondstoffen is vaak minder toegankelijk dan beleggen in aandelen en dan zijn grondstoffen ETF's een geweldige manier om toch in grondstoffen zoals goud, zilver of olie te investeren. Dit zijn aantrekkelijke alternatieven voor aandelen om jouw portefeuille en risico verder te diversifiëren. Grondstoffen ETF's kunnen echter minder transparant zijn dan index- of aandelen-ETF's. Ze bezitten vaak niet direct de onderliggende waarde, zoals goud, maar gebruiken in plaats daarvan derivaten. Derivaten volgen de onderliggende prijs van de grondstof, maar kunnen meer risico's met zich meebrengen (zoals tegenpartijrisico) dan een ETF die rechtstreeks eigenaar is van de onderliggende waarde.

Wat zijn Valuta ETF's?

Valuta ETF's beleggen in een gemeenschappelijke valuta, zoals de Amerikaanse dollar, of in een mandje met verschillende valuta's. De ETF zal ofwel direct in de valuta beleggen, derivaten gebruiken of een mix van de twee. Het gebruik van derivaten kan mogelijk meer risico toevoegen aan de ETF, dus je moet even extra opletten bij wat je koopt. Je zou een valuta ETF kunnen kopen als je dacht dat de onderliggende valuta waarschijnlijk zou stijgen in waarde of om jouw beleggingsportefeuille verder te diversifiëren. Sommige ETF's die beleggen in overzeese markten kunnen al 'hedgen' tegen valutarisico's. Hedgen is het afdekken van een financieel risico door middel van een andere investering.

Wat zijn Factor ETF's

Factorbeleggen is een beleggingsbenadering waarbij specifieke rendementsfactoren in verschillende activaklassen worden gericht. Institutionele beleggers en actieve managers gebruiken al tientallen jaren factoren om portefeuilles te beheren. Een veel voorkomende manier om toegang te krijgen tot factoren is via op regels gebaseerde ETF's, vaak aangeduid als "Smart Beta"

Wat zijn Duurzame ETF's

Het aanbod van duurzame ETF's groeit snel. Duurzaam beleggen combineert traditionele beleggingsbenaderingen met inzichten op het gebied van milieu, maatschappij en bestuur. Duurzaam beleggen groeit bij een breed scala aan beleggers. De vraag wordt gedreven door trends in demografische verschuivingen, overheidsbeleid en evoluerende opvattingen over risico's.

Wat zijn Speciale ETF's

Twee fondstypen die de afgelopen tijd zijn ontstaan om aan zeer specifieke behoeften te voldoen, zijn hefboomfondsen en omgekeerde fondsen. Deze speciale ETF's bieden een veel groter groeipotentieel, maar ook een veel hoger risico.

• Omgekeerde fondsen stijgen wanneer de doelindex daalt - vergelijkbaar met beleggers die een aandeel short-selling als de prijs daalt
• Hefboomfondsen streven ernaar het rendement te maximaliseren door meer geld (hefboomwerking) te lenen om te investeren. Je herkent deze ETF's zoals ze meestal zeggen door hoeveel ze worden gebruikt, bijvoorbeeld, 2X leent een extra €1 voor elke €1 die beleggers in het fonds stoppen.

Naast het aanbieden van potentieel hoge rendementen, kunnen beide ETF-typen een hoog risico zijn, dus doe je huiswerk en weet wat je koopt.

Wat zijn depositocertificaten?

Een certificate of deposit (CD) is een investering met een zeer laag risico. Je geeft een bank een bepaald bedrag voor een vooraf bepaalde tijd. Als die periode voorbij is, krijg je je hoofdsom terug, plus een vooraf bepaald bedrag aan rente. Hoe langer de leen-periode, hoe hoger jouw rente.

Er zijn geen grote risico's voor cd's. Ze zijn FDIC-verzekerd tot €250.000, wat jouw geld zou moeten dekken, zelfs als jouw bank zou instorten. Dat gezegd hebbende, moet je ervoor zorgen dat je het geld niet nodig hebt tijdens de looptijd van de cd, omdat er vaak grote boetes aan verbonden zijn voor vroege opnames.

Wat is Pensioenbeleggen?

Er zijn verschillende soorten pensioenspaarplannen. Vaak wordt vanuit de werkgever een pensioenspaarplan aangeboden waar zowel de werkgever zelf als de werknemer aan bijdraagt om te beleggen. Biedt jouw werkgever geen extra pensioenspaarplan aan, of wil je zelf nog extra sparen voor je pensioen, dan kun je ook zelf een pensioenfonds aanleggen.

Pensioenspaarplannen zijn op zich geen aparte beleggingscategorie maar een vehikel voor het doen van beleggingen waaronder het kopen van aandelen, obligaties en fondsen, die je op twee manieren vrijstellen van belastingen: jou inkomen voor belasting laten beleggen (zoals bij een traditionele pensioenbelegging) of jou toestaan om geld op te nemen zonder belasting over dat geld te betalen. De risico's voor de beleggingen zijn hetzelfde als wanneer je de beleggingen buiten een pensioenregeling koopt.

Wat zijn opties?

Een optie is een wat gecompliceerdere manier om een bepaald activa, bijvoorbeeld een aandeel, te kopen of te verkopen tegen een vooraf bepaalde prijs. Er zijn twee soorten opties: callopties, voor het kopen van activa en putopties, voor het verkopen van een activa tegen een vooraf bepaalde prijs.

Het risico van een optie is dat de koers van het aandeel in de verkeerde richting verloopt. Als het aandeel daalt ten opzichte van de oorspronkelijke prijs, verlies je jouw geld als je callopties had op dat aandeel tegen een hogere prijs. Opties zijn een geavanceerde beleggingstechniek en het is aangewezen voorzichtig te zijn voordat je ze gaat gebruiken.

Wat is beleggen in lijfrentes?

Wanneer je een lijfrente koopt dan koop je een verzekering en krijg je in ruil daarvoor periodieke uitbetalingen. Veel mensen gebruiken lijfrentes als onderdeel van hun pensioenspaarplan.

Lijfrentes zijn er in tal van variëteiten. Ze kunnen tot de dood duren of slechts voor een vooraf bepaalde periode. Het kan periodieke premiebetalingen of slechts één vooruitbetaling vereisen. Ze kunnen gedeeltelijk aan de aandelenmarkt worden gekoppeld of ze kunnen gewoon een verzekeringspolis zijn zonder directe link met de markten. Betalingen kunnen onmiddellijk worden of worden uitgesteld tot een bepaalde datum. Ze kunnen vast of variabelzijn .

Hoewel lijfrentes een vrij laag risico vormen, zijn ze niet snelgroeiend. Ze vormen een goede aanvulling op pensioensparen, in plaats van een integrale financieringsbron.

Wat zijn Cryptocurrencies?

Cryptocurrencies zijn digitale valuta's die geen steun van de overheid hebben. Ze worden niet beheerd of uitgegeven door een instantie, maar zijn volledig onafhankelijk en steunen op blockchaintechnologie. Cryptocurrencies zijn een vrij nieuwe beleggingsoptie. De Bitcoin is de beroemdste cryptocurrency, maar er zijn talloze anderen, zoals Litecoin en Ethereum. Je kunt ze kopen en verkopen op cryptocurrency-beurzen. Crypto's hebben vaak wilde fluctuaties, waardoor ze een zeer riskante investering zijn.

Hoe kun je beleggen in grondstoffen?

Grondstoffen zijn fysieke producten waarin je kunt investeren. Ze komen veel voor op futuresmarkten waar producenten en commerciële kopers – met andere woorden professionals – hun financiële belang in de grondstoffen willen afdekken. Retailbeleggers moeten ervoor zorgen dat ze de toekomst grondig begrijpen voordat ze erin investeren. Deels komt dat omdat beleggen in grondstoffen het risico draagt dat de prijs van een grondstof sterk en abrupt in beide richtingen kan bewegen als gevolg van plotselinge gebeurtenissen. Politieke acties kunnen bijvoorbeeld de waarde van zoiets als olie sterk veranderen, terwijl het weer de waarde van landbouwproducten kan beïnvloeden.

Wat is PEG ratio?

De koers/winst-groeiverhouding, of de PEG-ratio, is een metriek die beleggers helpt een aandeel te waarderen door rekening te houden met de marktprijs van een bedrijf, de winst en de toekomstige groeivooruitzichten. De PEG-ratio kan een vollediger beeld geven van het antwoord op de vraag of een aandeel over- of ondergewaardeerd is.

De PEG-ratio vergelijkt de P/E-ratio (price-to-earnings ratio) van een bedrijf met het verwachte groeitempo, een belangrijke factor voor de beoordeling van de waarde ervan. Een bedrijf dat naar verwachting zijn omzet, winst en cashflow in een hoog tempo zal laten groeien, is waardevoller dan een bedrijf met weinig groeimogelijkheden.

Groeibedrijven hebben om deze reden meestal hogere P/E-ratio's dan waarde bedrijven. Beleggers zijn bereid om meer te betalen voor potentiële groei: Wanneer ze het groeipotentieel zien, zijn hoge prijzen op korte termijn niet noodzakelijkerwijs een probleem.

De vraag blijft echter hoeveel een investeerder bereid moet zijn te betalen voor groei. Een "groei tegen elke prijs" aanpak kan ertoe leiden dat je zelfs voor een geweldig bedrijf te veel betaalt. De PEG-ratio kan een belegger helpen een prijs op het groeitempo van een bedrijf te zetten.

Wat is een bear markt?

Een bearmarkt wordt gekenmerkt door een periode van langdurende daling van de aandelenkoersen en er algemeen pessimisme heerst op de beursvloer. Een bear markt wordt meestal gedefinieerd als een waarde daling van 20% ten opzichte van recente hoogtepunten. Het meest voorkomende gebruik van de term is te verwijzen naar de prestaties van de S&P 500 die over het algemeen wordt beschouwd als een benchmarkindicator van de gehele aandelenmarkt.

De term bearmarkt kan echter worden gebruikt om te verwijzen naar elke aandelenindex, of naar een individueel aandeel dat 20% of meer is gedaald ten opzichte van recente hoogtepunten. We zouden bijvoorbeeld kunnen zeggen dat de Nasdaq Compositie in 1999 en 2000 in een bearmarkt stortte tijdens het barsten van de dot-com-bubbel. Of: laten we zeggen dat een bepaald bedrijf slechte winsten rapporteert en zijn aandelen met 30% dalen. We zouden dan kunnen zeggen dat de koers van het aandeel is gedaald in bear markt gebied.

De termen bear markt en beurscorrectie worden vaak door elkaar gebruikt, maar ze verwijzen naar twee verschillende groottes van negatieve prestaties. Een correctie treedt op wanneer de koersen met 10% of meer dalen ten opzichte van recente hoogtepunten. Een correctie kan worden opgewaardeerd naar een bear markt zodra de drempel van 20% is bereikt.

Wat is een bull markt?

Een bullmarkt wordt gekenmerkt door algemeen optimisme en de verwachting dat de koersen gaan stijgen. Er zijn verschillende factoren die de neiging hebben om een bull markt te starten. Om te beginnen vind een bullmarkt vaak plaats in periodes waarin de economie sterk of krachtig is. Bull markten gaan vaak gepaard met groei van het bruto binnenlands product (bbp), dalende werkloosheid en een stijging van de winsten van bedrijven.

Bovendien is één van de beste niet-numerieke indicatoren voor een bullmarkt het stijgende beleggersvertrouwen. In deze tijden is er een sterke algemene vraag naar aandelen, en de algemene ‘’toon’’ van marktcommentaar is meestal positief. En omdat bedrijven hogere waarderingen voor hun eigen vermogen kunnen krijgen zien we vaak hoge niveaus van initiële openbare aanbieding (of beursgang) activiteit op bull markten.

Wat is een broker?

Een broker is een individu of firma die optreedt als tussenpersoon tussen een belegger en een effectenbeurs. Omdat effectenbeurzen alleen orders accepteren van personen of bedrijven die lid zijn van die beurs, hebben individuele handelaren en beleggers de diensten van beursleden nodig. Brokers bieden die service en worden op verschillende manieren gecompenseerd, hetzij door commissies, vergoedingen of door te worden betaald door de beurs zelf.

Naast het uitvoeren van orders van klanten kunnen brokers beleggers voorzien van onderzoek, investeringsplannen en marktinformatie. Ze kunnen ook andere financiële producten en diensten die hun broker aanbiedt kruisverkopen, zoals toegang tot een privé-klantenaanbod dat op maat gemaakte oplossingen biedt aan vermogende klanten. In het verleden konden alleen de rijken zich een broker veroorloven en toegang krijgen tot de aandelenmarkt. Online brokers veroorzaakten een explosie van de markt, waardoor beleggers tegen lagere kosten kunnen handelen, maar zonder persoonlijk advies.

Wat is de AEX?

De AEX Index is de belangrijkste Nederlandse beursindex en een populair handels- en beleggingsinstrument. Het volgt de 25 aandelen met de grootste marktkapitalisatie op de Amsterdamse beurs. Veel internationale beleggers kiezen voor AEX-beleggen om in te spelen op de ontwikkelingen op de Europese markt. De AEX 25 is één van de meest verhandelde Europese beursindices. De liquiditeit maakt de AEX geschikt voor de toepassing van verschillende handelsstijlen en strategieën.

De AEX 25 is de aanduiding voor de Amsterdam Exchange Index. De beursindex is samengesteld uit de 25 grootste beursgenoteerde Nederlandse bedrijven en bestaat uitsluitend uit bedrijven die genoteerd zijn aan de Euronext-beurs in Amsterdam. Euronext Amsterdam omvat zowel de AEX Index als verschillende indices zoals AMX en de AScX. Binnen de beschikbare indexen is de AEX 25 het meest populaire instrument voor handelen en beleggen.

Een andere gerelateerde index is de AEX volatiliteitsindex (VAEX). Het meet de verwachte volatiliteit in de AEX in de komende 30 dagen. De index wordt bepaald door de optieprijzen voor de AEX te beoordelen.

Wat is een Fundamentele analyse?

Met fundamentele analyse wordt bedoeld de intrinsieke waarde van een actief of aandeel te bepalen. Met andere woorden: de prijs ervan moet worden vergeleken met de huidige marktprijs. De fundamentele analyse wordt uitgevoerd door economische en financiële factoren te analyseren die de waarde ervan kunnen beïnvloeden. Deze informatie wordt verzameld via openbaar beschikbare gegevens over een bedrijf, zoals jaarrekeningen, en de markt waarin het actief is. analisten vergelijken de intrinsieke waarde met de huidige koers van het activum of aandeel om te bepalen of deze ondergewaardeerd of overgewaardeerd is en adviseren om dienovereenkomstig te beleggen.

Wat is een Technische analyse?

In tegenstelling tot fundamentele analyses die de waarde van een investering of actief evalueren op basis van interne factoren zoals de verkoop en leningen van een bedrijf, gebruikt de technische analyse grafieken om toekomstige patronen en trends te voorspellen op basis van recente handelsactiviteiten, zoals prijswijzigingen, handelsvolumes en volatiliteit. Door bepaalde signalen en ontwikkelingen (indicatoren genoemd) te herkennen, kunnen beleggers toekomstige patronen voorspellen en dienovereenkomstig beleggen.

Wat is Waarde beleggen?

Waarde beleggen is een lange termijn beleggingsstrategie waarbij beleggers fundamentele analyses gebruiken om activa of aandelen te identificeren die door de markt ondergewaardeerd worden en deze tegen een "korting" te kopen. Deze strategie werkt vanuit de overtuiging dat markten de neiging hebben om te veel op nieuws in te spelen, wat resulteert in korte termijn schommelingen in vraag en marktprijs, zelfs als de intrinsieke waarde niet verandert. Deze overreactie stelt beleggers in staat om een investering 'in de uitverkoop' te doen. Zij worden beloond wanneer de markt weer normaal wordt en de intrinsieke waarde wordt erkend.

Wat is Groei beleggen?

Groei beleggers kopen activa of aandelen die een groot potentieel hebben voor toekomstige kapitaalgroei, waarbij de winst naar verwachting bovengemiddeld zal stijgen in vergelijking met de totale markt. Groei beleggen is gericht op het vergroten van rijkdom door middel van kapitaalwaardering op lange of korte termijn , dat wil zeggen winsten die worden behaald bij verkoop in plaats van uitkeringen die in eigendom zijn ontvangen. Als zodanig is deze strategie over het algemeen niet ideaal voor beleggers die op zoek zijn naar een stabiel inkomen. Bij het besluit om te investeren, houden groeibeleggers over het algemeen rekening met factoren zoals de huidige gezondheid van het activum, vooruitzichten van de industrie en het potentieel om te groeien.

Wat is Passief inkomen beleggen?

Passief inkomen beleggen is bedoeld om een beleggingsportefeuille van gediversifieerde beleggingen op te bouwen die zo gestructureerd zijn om regelmatige, passieve inkomsten te genereren voor de belegger. Deze inkomsten kunnen in de vorm van dividenden, fondsuitkeringen, obligatierendementen of rentebetalingen zijn. Inkomensbeleggers wegen vaak kenmerken zoals rendement, consistentie van prestaties uit het verleden, groei en winst af om te bepalen of een prospectieve investering geschikt is voor hun portefeuille. Deze beleggingen kunnen vastgoedbezit, aandelen, beleggingsfondsen, vastgoedfondsen of trusts en obligaties omvatten.

Wat is Buy and Hold? (HODL)

Buy and Hold is een langetermijnstrategie voor passief beleggen waarbij beleggers een actief of aandeel kopen en deze voor langere tijd aanhouden, ongeacht schommelingen in de markt. Deze strategie werkt vanuit de overtuiging dat langere "tijd in de markt" een hoger totaalrendement op investeringen zal bieden dan "timing van de markt". Buy and Hold-beleggers selecteren actief beleggingen, maar maken zich weinig tot geen zorgen over korte termijn schommelingen en technische indicatoren.

Wat is Duurzaam beleggen?

Duurzame beleggers willen investeringen doen die positieve maatschappelijke effecten hebben. Beleggers kunnen bijvoorbeeld proberen te investeren in fondsen of bedrijven die zich bezighouden met sociale rechtvaardigheid en ecologische duurzaamheid in plaats van in fondsen die gokken en verslaving mogelijk maken. Duurzaam beleggen erkent ook dat de bedrijven die de grootste uitdagingen ter wereld aanpakken, vaak goed gepositioneerd zijn voor groei. Door de aard van het beleggen is het echter van cruciaal belang dat duurzame beleggers naast hun maatschappelijke waarde ook de financiële vooruitzichten van de beleggingen beoordelen.

Wat is Dollar Cost Averaging? (DCA)

Dollar Cost Averaging (DCA) is een lange termijn beleggingsstrategie die tot doel heeft de impact van marktvolatiliteit op de belegging te verminderen. In deze strategie kopen beleggers kleinere en vaste bedragen met regelmatige tussenpozen over een langere periode (in plaats van te proberen de markt te timen en in een activum of aandeel in één keer te beleggen). Hierdoor betalen beleggers uiteindelijk een meer 'gemiddelde' aankoopprijs over de hele beleggingsperiode, omdat de prijs van het activum vaak per investering zal verschillen.

Wat is short gaan?

Short gaan, ook wel aangeduid met de term ‘short selling’ is een beleggings- of handelsstrategie die speculeert op de daling van de koers van een aandeel of ander effect. Het is een geavanceerde strategie die alleen door ervaren handelaren en beleggers mag worden uitgevoerd.

Handelaren kunnen short selling gebruiken als speculatie, en beleggers of portefeuillebeheerders kunnen het gebruiken als een afdekking tegen het neerwaartse risico van een longpositie in hetzelfde effect of een gerelateerde. Speculatie brengt de mogelijkheid van een aanzienlijk risico met zich mee en is een geavanceerde handelsmethode. Hedging is een meer voorkomende transactie waarbij een compensatiepositie wordt geplaatst om de risicoblootstelling te verminderen.

Bij short selling wordt een positie geopend door aandelen van een aandeel of ander actief te lenen waarvan de belegger denkt dat deze in waarde zullen dalen. De investeerder verkoopt deze geleende aandelen vervolgens aan kopers die bereid zijn de marktprijs te betalen. Voordat de geleende aandelen moeten worden geretourneerd, wedt de handelaar dat de prijs zal blijven dalen en dat ze deze tegen lagere kosten kunnen kopen. Het risico van verlies op een korte verkoop is theoretisch onbeperkt omdat de prijs van elk activum tot in het oneindige kan stijgen.

Wat is long gaan?

Op het gebied van financiën betekent long gaan (of long selling) op een effect of een investering dat een belegger dat effect of die investering koopt met het vooruitzicht het enige tijd te behouden omdat hij of zij gelooft dat de prijs (of waarde) op de lange termijn zal stijgen. Deze investeringsactie wordt een longpositie in dat specifieke effect of die specifieke investering genoemd.

Beleggers kunnen longposities innemen in effecten zoals aandelen, beleggingsfondsen of valuta's, of zelfs in derivaten zoals opties en futures. Het vasthouden van een lange positie is een bullish uitzicht. De termijn lange positie wordt vaak gebruikt in het kader van het kopen van een optiecontract. De handelaar kan een long call of een long put optie houden, afhankelijk van de vooruitzichten voor de onderliggende waarde van het optiecontract.

Lang op een aandeel of obligatie gaan is de meer conventionele beleggingspraktijk op de kapitaalmarkten, vooral voor retailbeleggers. Met een long-position investering koopt de belegger een activum en bezit het met de verwachting dat de prijs zal stijgen. Deze investeerder heeft normaal gesproken geen plan om het effect in de nabije toekomst te verkopen. Met betrekking tot het houden van aandelen, die een inherente bias hebben om te stijgen, kan long verwijzen naar een meting van de tijd en bullish intent.

Wat is een gediversifieerde portefeuille?

In een gediversifieerde portefeuille correleren de activa niet met elkaar. Wanneer de waarde van de ene stijgt, daalt de waarde van de andere. Het verlaagt het totale risico omdat, ongeacht wat de economie doet, sommige activaklassen hiervan zullen profiteren. Dat compenseert verliezen in de overige activa. Het risico wordt ook verminderd omdat het zeldzaam is dat de hele portefeuille door een enkele gebeurtenis zou worden weggevaagd. Een gediversifieerde portefeuille is jouw beste verdediging tegen een financiële crisis.

Wat voor producten kunnen er in een gediversifieerde portefeuille terecht komen? Er zijn verschillende investeringen die je kan doen, welke elk een ander optimaal prestatie klimaat hebben. Zo doen aandelen het goed als de economie groeit. Beleggers willen het hoogste rendement, dus bieden ze de prijs van aandelen op. Ze zijn bereid een groter risico op een neergang te accepteren omdat ze optimistisch zijn over de toekomst.

Obligaties en andere vastrentende waardepapieren doen het goed als de economie vertraagt. Beleggers zijn meer geïnteresseerd in het beschermen van hun deelnemingen in een neergang. Ze zijn bereid om lagere rendementen te accepteren voor de vermindering van het risico.

De prijzen van grondstoffen variëren afhankelijk van vraag en aanbod. Grondstoffen zijn tarwe, olie en goud. De tarweprijzen zouden bijvoorbeeld stijgen als er een droogte is die het aanbod beperkt. De olieprijzen zouden dalen als er extra aanbod zou zijn. Als gevolg hiervan volgen grondstoffen de fasen van de conjunctuurcyclus niet zo nauw als aandelen en obligaties.

Wat is inflatie?

Inflatie is een stijging van de gemiddelde kosten van goederen en diensten in de loop van de tijd. Er worden gegevens verzamelt om de Consumentenprijsindex (CPI) te bepalen. De CPI volgt de kosten van goederen zoals benzine, voedsel, kleding en auto's in de loop van de tijd om de algehele stijging van de prijs van consumptiegoederen en -diensten te meten.

Vraag en aanbod spelen een belangrijke rol in de inflatie. Prijzen stijgen meestal wanneer de vraag naar een goed of service stijgt of het aanbod voor datzelfde goed of dezelfde service daalt. Veel factoren beïnvloeden vraag en aanbod nationaal en internationaal, waaronder kosten van goederen en arbeid, belastingen op inkomen en goederen en beschikbaarheid van leningen.

Hoe kan inflatie je beleggingen beïnvloeden?

Activa met vaste, langlopende kasstromen presteren meestal slecht wanneer de inflatie stijgt, omdat de koopkracht van die toekomstige kasstromen in de loop van de tijd daalt. Omgekeerd presteren grondstoffen en activa met instelbare kasstromen (bijv. huurinkomsten van onroerend goed) beter met de stijgende inflatie.

Spaargeld
Inflatie kan jouw spaargeld doen krimpen, zelfs als je jouw geld op een spaarrekening met een gemiddelde rente hebt veiliggesteld. In theorie, als je aan het werk bent, moeten je inkomsten gelijke tred houden met de inflatie. Als je van je spaargeld leeft, zoals bij je pensioen, vermindert inflatie je koopkracht. Het is belangrijk om inflatie mee te nemen in jouw pensioensparen om ervoor te zorgen dat je voldoende vermogen hebt om jouw pensioenjaren door te komen.

Vastrentende beleggingen
Meestal kopen beleggers vastrentende waardepapieren zoals obligaties, schatkisten en cd's omdat ze een stabiele inkomstenstroom in de vorm van rentebetalingen willen. Aangezien de rente op de meeste vastrentende waardepapieren tot de vervaldatum echter gelijk blijft, daalt de koopkracht van de rentebetalingen naarmate de inflatie stijgt. Als gevolg hiervan hebben obligatieprijzen de neiging om te dalen wanneer de inflatie toeneemt.

Een verklaring is dat de meeste obligaties vaste rente of couponbetalingen doen. De stijgende inflatie tast de koopkracht aan van de toekomstige (vaste) couponinkomsten van een obligatie, waardoor de contante waarde van de toekomstige vaste kasstromen afneemt. Het versnellen van de inflatie is nog schadelijker voor langlopende obligaties, gezien de cumulatieve impact van een lagere koopkracht voor kasstromen die ver in de toekomst worden ontvangen.

Aandelenbeleggingen
Volgens een analyse van de U.S. Bank Asset Management Group hebben aandelen zich de afgelopen 30 jaar goed gehouden tegen de inflatie. In theorie zouden de inkomsten en winsten van een bedrijf in een vergelijkbaar tempo moeten stijgen als de inflatie. Dit betekent dat de prijs van jouw aandeel moet stijgen samen met de algemene prijzen van consumenten- en producentengoederen.

In de afgelopen 30 jaar hebben Amerikaanse aandelen de neiging gehad om enigszins in prijs te stijgen wanneer de inflatie versnelt, hoewel de relatie niet bijzonder sterk is. Grotere bedrijven hebben meestal een sterkere relatie met inflatie dan middelgrote bedrijven, en middelgrote bedrijven hebben een sterkere relatie gehad dan kleinere bedrijven. Buitenlandse aandelen in ontwikkelde markten hadden de neiging om in prijs te dalen wanneer de inflatie steeg, en aandelen uit opkomende markten vertoonden een nog sterkere negatieve relatie.

Reële activa
Reële activa, zoals grondstoffen en onroerend goed, hebben de neiging om een positieve relatie te hebben met inflatie, volgens analyse uitgevoerd door de U.S. Bank Asset Management Group.

Grondstoffen zijn van oudsher een betrouwbare manier om de stijgende inflatie te positioneren. Inflatie wordt gemeten door de prijs bij te houden van goederen en diensten die vaak rechtstreeks grondstoffen bevatten, evenals producten die nauw verband houden met grondstoffen. Energie-gerelateerde grondstoffen zoals olie hebben een bijzonder sterke relatie met inflatie. Industriële en edelmetalen hebben ook de neiging om te stijgen wanneer de inflatie versnelt.

Als het gaat om onroerend goed, kunnen vastgoedeigenaren vaak de huurbetalingen verhogen wanneer de prijzen van goederen en diensten stijgen, wat kan doorstromen naar winsten en beleggersdistributies.

Hoe gaat het met mijn beleggingen?

Om te beoordelen hoe goed jouw investeringen het doen, moet je verschillende manieren overwegen om prestaties te meten. Welke maatstaven je kiest, hangt af van de informatie die je zoekt en de soorten investeringen die je bezit. Als je bijvoorbeeld een aandeel hebt dat je op korte termijn met winst hoopt te verkopen dan ben je misschien het meest geïnteresseerd in de vraag of de marktprijs stijgt, is begonnen te glijden of een plateau lijkt te hebben bereikt. Aan de andere kant, als je een Buy-and-Hold-belegger bent die zich meer zorgen maakt over de waarde van het aandeel over 15 of 20 jaar in de toekomst dan ben je waarschijnlijk meer geïnteresseerd in de vraag of het een patroon van winstgroei heeft en goed gepositioneerd lijkt te zijn voor toekomstige expansie.

Als je daarentegen een conservatieve belegger bent of jouw pensioen nadert dan ben je mogelijk vooral geïnteresseerd in het inkomen dat jouw beleggingen bieden. Misschien wil je de rente onderzoeken die jouw obligaties en depositocertificaten (cd's) betalen in verhouding tot de huidige marktrente en het rendement evalueren van aandelen en beleggingsfondsen die je hebt gekocht voor de inkomsten die ze bieden. Natuurlijk, als de marktrente daalt dan kun je teleurgesteld zijn over jouw herinvesteringsmogelijkheden naarmate jouw bestaande obligaties volwassen worden. Je kunt zelfs in de verleiding komen om beleggingen met een lagere rating te kopen in de verwachting een mogelijk hoger rendement te behalen. In dit geval wil je een prestatiemeter gebruiken die het risico beoordeelt dat je neemt om de gewenste resultaten te behalen.

Bij het meten van beleggingsprestaties wil je er zeker van zijn dat je appels niet met peren vergelijkt. Het vinden en toepassen van de juiste evaluatienormen voor jouw beleggingen is belangrijk. Als je dat niet doet, trek je misschien de verkeerde conclusies. Er is bijvoorbeeld weinig reden om het rendement van een groeifonds te vergelijken met het rendement van een schatkistobligatie, omdat ze niet dezelfde rol vervullen in jouw portefeuille. In plaats daarvan wil je de prestaties voor een groeifonds meten aan de normen van andere groeibeleggingen, zoals een groeifondsindex of een geschikte marktindex. Hier zijn enkele concepten om rekening mee te houden bij het evalueren van de prestaties van jouw beleggingen, waaronder rendement, meerwaarde en verliezen.

Wat is de opbrengst van mijn beleggingen?

De opbrengst wordt meestal uitgedrukt als een percentage. Het is een maatstaf voor het inkomen dat een investering betaalt gedurende een specifieke periode, meestal een jaar, gedeeld door de prijs van de investering. Alle obligaties hebben rendementen, net als dividend betalende aandelen, de meeste beleggingsfondsen en bankrekeningen inclusief cd's.

• Rendementen op obligaties: wanneer je een obligatie koopt, is het rendement hetzelfde als de rente of couponrente. De rente wordt berekend door de jaarlijkse rentebetalingen te delen door de nominale waarde, meestal €1.000. Dus als je €50 aan rente int op een obligatie van €1.000, is het rendement 5 procent. Obligaties die je na uitgifte op de secundaire markt koopt hebben echter een ander rendement dan de vermelde couponrente, omdat de prijs die je betaalt verschilt van de nominale waarde. De obligatierendementen stijgen en dalen afhankelijk van de kredietwaardigheid van de emittent, de renteomgeving en de algemene marktvraag naar obligaties. Het rendement voor een obligatie op basis van de prijs op de secundaire markt staat bekend als het huidige rendement van de obligatie.
• Rendementen op aandelen: voor aandelen wordt het rendement berekend door het dividend van het jaar te delen door de beurskoers van het aandeel. Je vindt die informatie online, op de financiële pagina's van jouw krant en in jouw brokersverklaring. Natuurlijk, als een aandeel geen dividend uitkeert, heeft het geen rendement. Maar als een deel van jouw reden om te beleggen is om een combinatie van groei en inkomen te bereiken, heb je misschien bewust aandelen gekozen die een rendement hebben opgeleverd dat minstens zo goed is als het marktgemiddelde. Als je echter een aandeel koopt voor het dividendrendement, is een ding om op te letten het percentage van de winst dat de uitgevende onderneming aan zijn aandeelhouders betaalt. Soms zijn aandelen met het hoogste rendement uitgegeven door bedrijven die ondanks financiële tegenslagen misschien proberen een goed gezicht te behouden. Vroeg of laat, als een bedrijf niet terugkaatst, moet het misschien het dividend verlagen, waardoor het rendement wordt verlaagd. Ook de koers van het aandeel kan eronder lijden. Vergeet ook niet dat dividenden die door het bedrijf worden uitgekeerd, fondsen zijn die het bedrijf niet gebruikt om opnieuw in zijn bedrijven te investeren.
• Opbrengsten op cd's: als jouw activa zich in conventionele cd's bevinden, is het eenvoudig om jouw rendement te vinden. Jouw bank of andere financiële dienstverlener zal niet alleen de rente bieden die de cd betaalt, maar ook het jaarlijkse percentage rendement (APY). In de meeste gevallen blijft dat tarief vastgesteld voor de looptijd van de cd.

Wat is rendement?

Jouw beleggingsrendement is al het geld dat je verdient of verliest op een belegging. Om jouw totale rendement te vinden, over het algemeen beschouwd als de meest nauwkeurige maatstaf voor het rendement, voeg je de waardeverandering toe - omhoog of omlaag - vanaf het moment dat je de investering kocht tot alle inkomsten die je uit die investering in rente of dividenden hebt verzameld. Om procentuele rendementen te vinden, deel je de waardeverandering plus inkomen door het bedrag dat je hebt geïnvesteerd.

Hier is de formule voor die berekening: (Waardeverandering + Baten) ÷ Investeringsbedrag = Percentage rendement

Stel dat je €2.000 hebt geïnvesteerd om 100 aandelen van een aandeel te kopen voor €20 per aandeel. Terwijl je het bezit, stijgt de prijs tot €25 per aandeel en betaalt het bedrijf in totaal €120 aan dividenden. Om jouw totale rendement te vinden, voeg je de waardestijging van €500 toe aan de €120 aan dividenden en om het rendement te vinden, deel je door €2.000, voor een resultaat van 31 procent.

Dat nummer op zich geeft je echter niet het hele plaatje. Omdat je beleggingen voor verschillende perioden houdt, is de beste manier om hun prestaties te vergelijken door te kijken naar hun jaarlijkse procentuele rendement.

Je had bijvoorbeeld een totaalrendement van €620 op een belegging van €2.000 over drie jaar. Dus je totale rendement is 31 procent. Jouw jaarlijkse rendement is 9,42 procent. Dit wordt afgeleid door de volgende berekening te doen: ((1+0,31)^(1/3) – 1) x 100 = 9,42 procent. De standaardformule voor het berekenen van het jaarlijkse rendement is JR=((1+rendementspercentage)^(1/jaar) – 1) x 100.

Als de prijs van het aandeel daalt tijdens de periode dat je het bezit en je een verlies hebt in plaats van winst, doe je de berekening op dezelfde manier, maar jouw rendement kan negatief zijn als de inkomsten uit de investering het waardeverlies niet hebben gecompenseerd.

Vergeet niet dat je de investering niet hoeft te verkopen om jouw rendement te berekenen. In feite kan het bepalen van het rendement één van de factoren zijn om te beslissen of je een aandeel in jouw portefeuille wilt houden of inruilen voor een aandeel dat waarschijnlijk een sterkere prestatie zal opleveren.

In het geval van obligaties, als je van plan bent om een obligatie tot de vervaldatum aan te houden, kun je jouw totale rendement berekenen door de obligatie-inkomsten die je tijdens de looptijd ontvangt, op te tellen bij de hoofdsom die op de vervaldatum wordt terugbetaald. Als je de obligatie vóór de vervaldatum verkoopt, moet je bij het uitzoeken van jouw rendement rekening houden met de rente die je hebt betaald plus het bedrag dat je ontvangt van de verkoop van de obligatie, evenals de prijs die je hebt betaald om deze te kopen.

Wat zijn winsten en verliezen?

Beleggingen worden ook wel kapitaalgoederen genoemd. Als je geld verdient door een van jouw kapitaalactiva te verkopen voor een hogere prijs dan je hebt betaald om het te kopen dan heb je een meerwaarde. Als je daarentegen geld verliest bij de verkoop dan heb je een kapitaalverlies. Meerwaarde en verliezen kunnen een belangrijke factor zijn in jouw portefeuilleprestaties, vooral als je een actieve belegger bent die regelmatig koopt en verkoopt.

Over het algemeen zijn meerwaarden belastbaar, tenzij je de activa op een belastingvrije of uitgestelde rekening verkoopt. Maar het tarief waartegen de belasting wordt berekend, hangt af van hoe lang je het actief vasthoudt voordat je het verkoopt.

Winsten die je maakt door een actief te verkopen dat je meer dan een jaar in bezit hebt, worden beschouwd als lange termijn meerwaarden en worden belast tegen een lager tarief dan jouw gewone inkomen. Korte termijn winsten uit de verkoop van activa die je minder dan een jaar hebt gehouden, genieten echter niet van deze speciale fiscale behandeling, dus ze worden belast tegen hetzelfde tarief als jouw gewone inkomen. Dat is een reden waarom je het nemen van winsten, indien mogelijk, wilt uitstellen totdat ze kwalificeren als lange termijn winsten.

Met sommige beleggingen, zoals aandelen die je volledig bezit, kun je bepalen wanneer je moet kopen en verkopen. Je bent alleen belasting verschuldigd over eventuele meerwaarden die je daadwerkelijk realiseert, wat betekent dat je de investering met winst hebt verkocht. En zelfs dan kun je deze winsten mogelijk compenseren als je andere investeringen met verlies verkocht. Met andere investeringen kunnen meerwaarden ingewikkelder worden.

Beleggingsfondsen verschillen bijvoorbeeld van aandelen en obligaties als het gaat om meerwaarden. Net als bij een aandeel of een obligatie, moet je op korte of lange termijn vermogenswinstbelasting betalen als je jouw aandelen in het fonds met winst verkoopt. Maar zelfs als je jouw aandelen houdt en niet verkoopt, moet je ook elk jaar jouw deel van de belastingen betalen over de totale meerwaarden van het fonds. Elke keer dat de beheerders van een beleggingsfonds effecten binnen het fonds verkopen, is er het potentieel voor een belastbare meerwaarde (of verlies). Als het fonds winsten heeft die niet kunnen worden gecompenseerd door verliezen, dan moet het fonds deze winsten wettelijk verdelen onder zijn aandeelhouders.

Als een fonds veel belastbare kortetermijnwinsten heeft dan wordt jouw rendement verlaagd, wat iets is om in gedachten te houden bij het evalueren van beleggingsprestaties. Je kunt kijken naar de omzetratio van een beleggingsfonds, die je kunt vinden in het prospectus van een beleggingsfonds, om je een idee te geven of het fonds veel korte termijn winsten kan genereren. De omzetratio geeft het percentage van de portefeuille van een beleggingsfonds aan dat gedurende een bepaalde periode wordt vervangen door verkopen en aankopen, meestal een jaar.

Niet-gerealiseerde winsten en verliezen, ook wel papieren winsten en verliezen genoemd, zijn het gevolg van veranderingen in de marktprijs van jouw beleggingen terwijl je ze vasthoudt, maar voordat je ze verkoopt. Stel dat bijvoorbeeld de prijs van een aandeel dat je in jouw portefeuille hebt, stijgt. Als je de aandelen niet tegen de nieuwe hogere prijs verkoopt, wordt jouw winst niet gerealiseerd, want als de prijs later daalt, gaat de winst verloren. Pas wanneer je de investering verkoopt wordt de winst gerealiseerd, met andere woorden: het wordt daadwerkelijke winst.

Dit wil niet zeggen dat niet-gerealiseerde winsten en verliezen onbelangrijk zijn. Integendeel, ongerealiseerde winsten en verliezen bepalen de totale waarde van jouw portefeuille en maken een groot deel uit van wat je beoordeelt bij het meten van prestaties, samen met eventuele inkomsten die door jouw beleggingen worden gegenereerd. In feite richten veel discussies over prestaties in de financiële pers, vooral met betrekking tot aandelen, zich volledig op deze prijsveranderingen in de loop van de tijd.

SETS en SEAQ maken het mogelijk om goedkoop aandelenhandel uit te voeren.

Wat is SEAQ?

SEAQ is een afkorting voor het begrip ‘Stock Exchange Automated Quotation System’.

Een bedrijf heeft ten minste twee marktmakers nodig om in aanmerking te komen voor handel met SEAQ, en als zodanig is SEAQ eigenlijk gewoon een computer gebaseerd systeem waarmee de door individuele marktmakers vastgestelde prijzen worden gepubliceerd en vergeleken, en waarmee de beste bied- of laatprijs door jouw beursmakelaar kan worden verkregen.

Dus wanneer je een bestelling plaatst bij jouw beursmakelaar om aandelen te kopen of te verkopen, hoeft jouw beursmakelaar eigenlijk niet alle individuele marktmakers te bellen om de beste prijs te krijgen - ze hoeven alleen maar de prijs van SEAQ te krijgen. Natuurlijk, als een aandeel slechts één marktmaker heeft, is het niet nodig om SEAQ te gebruiken. Beursmakelaars hoeven alleen rechtstreeks contact op te nemen met de market maker.

SEAQ elimineert ook grotendeels de noodzaak van face-to-face onderhandelingen op de beursvloer, waarbij marktmakers het zelf gebruiken om aandelen te kopen en te verkopen en zo hun bied- en laatprijzen te bepalen.

Vroeger dekte het grotere bedrijven, maar tegenwoordig is SEAQ beperkt tot ongeveer 1.000 van de minst verhandelde aandelen op de Alternative Investment Market (AIM) en vastrentende effecten.

Wat is SETS?

Voor de grotere bedrijven die op de LSE worden genoteerd, vinden er elke dag veel transacties plaats (vaak met miljoenen ponden aan aandelen die van eigenaar veranderen), en dat is waar het vlaggenschiphandelssysteem van de LSE, SETS, de Stock Exchange Electronic Trading Services, in het spel komt.

SETS werd gelanceerd in 1997 en werd oorspronkelijk gebruikt om aandelen te verhandelen in de 100 grootste bedrijven genoteerd aan de FTSE-100 en enkele van de op één na grootste groep bedrijven op de FTSE-250. Tegenwoordig is het ook uitgebreid met ongeveer 900 bedrijven, waaronder veel in de FTSE Small Cap-index en de zwaarst verhandelde AIM-aandelen.

Het idee achter SETS is grotendeels om het aantal aandelen dat marktmakers nodig hebben met behulp van traditionele systemen tot een minimum te beperken om een liquide markt te creëren en te garanderen dat kopers en verkopers altijd iemand kunnen vinden om van te kopen of aan te verkopen, en zo het risico voor marktmakers te verminderen, waardoor de kosten die nodig zijn om dat risico te compenseren worden verlaagd.

Stel dat wanneer je een bestelling plaatst om aandelen te kopen of te verkopen, je zou kunnen denken dat jouw broker naar de markt zal gaan (gewapend met jouw bestelling) en rond de andere brokers zal vragen: ‘’heeft iemand van jullie klanten die aandelen in dit bedrijf proberen te verkopen?’’ Voor kleinere bedrijven die worden verhandeld met traditionele systemen, zou dat echt niet effectief zijn (dat is waar SEAQ om de hoek komt), maar het is precies hoe SETS werkt voor bedrijven die op grote schaal worden verhandeld. Wat jouw beursmakelaar doet, is jouw bestelling invoeren op het SETS-systeem en het systeem zal het matchen met andere individuele beleggers die tegelijkertijd aandelen willen kopen of verkopen. Met zulke grotendeels verhandelde aandelen als die op de FTSE 100, kan vrijwel worden gegarandeerd dat er genoeg handel gaande is om iemand te vinden om aandelen aan jou te verkopen, of ze in zeer korte tijd van jou te kopen.

Als je bijvoorbeeld 10.000 aandelen in een bepaald bedrijf wilt kopen dan hoef je niet iemand te vinden die precies dat aantal wil verkopen. SETS kan overeenkomen met jouw bestelling met meerdere verkopers die minder aandelen willen verkopen of een deel van de aandelen willen nemen die een grotere verkoper wil verkopen.

Hiermee omzeilt SETS traditionele marktmakers en vermindert zo de spreiding tussen de bied- en laatprijzen. Enige input van market makers zal nodig zijn om af en toe hiaten op te vullen wanneer er geen bijpassend koopje beschikbaar is. Maar omdat dat zeldzamer is bij grotere bedrijven geldt over het algemeen hoe groter het bedrijf, hoe lager de spread.

Sinds 2007 is SETS uitgebreid met het SETSqx-systeem (Stock Exchange Electronic Trading Service – koersen en crosses), dat alle belangrijke marktaandelen omvat die niet onder SETS vallen, en een aantal aandelen genoteerd op de alternatieve beleggingsmarkt (AIM). SETSqx dekt momenteel ongeveer 1.000 effecten, effectief zittend tussen SETS en SEAQ.

Bij de grootste en meest verhandelde bedrijven kan de spreiding inderdaad erg klein zijn. SETS elimineert daarom grotendeels de noodzaak voor market makers en maakt het hele werk gemakkelijker voor brokers, waardoor de huidige online execution-only brokers hun prijzen dienovereenkomstig kunnen verlagen. En dat komt allemaal neer op een zeer goede deal voor individuele kleine beleggers.

Wat is een market maker?

Een market maker, ook wel liquiditeitsverschaffer genoemd, is een bedrijf of individu dat continu koersen aanbiedt – zowel biedingen om te kopen als aanbiedingen om te verkopen – voor een bepaald financieel instrument, als primaire handelsstrategie. Een market maker is over het algemeen contractueel en/of wettelijk verplicht om offertes te verstrekken voor een bepaalde periode van een handelsdag voor een minimale omvang en voor een maximale bid-ask spread. De market maker zorgt voor liquiditeit en verbetert de werking van de markt door het proces van het vinden van een tegenpartij om mee te handelen efficiënter te maken en tegelijkertijd de handelskosten te verlagen.

Market makers komen over het algemeen met hun biedingen en aanbiedingen door een theoretische prijs voor het gegeven financiële instrument te berekenen en vervolgens te bepalen hoeveel krediet of marge ze nodig hebben om het risico te compenseren dat ze nemen bij het verstrekken van noteringen aan de markt. Wanneer een belegger bijvoorbeeld een financieel instrument aan de marketmaker verkoopt, bestaat het risico dat de prijs daalt en de market maker verlies lijdt op zijn positie. De bid-ask spread is de compensatie voor de market maker voor het risico dat het met zich meedraagt.

Hoe gaat Marktvorming door market makers?

Zonder market makers zouden beleggers en beursmakelaars in alle soorten en maten het moeilijker hebben om financiële instrumenten te kopen of te verkopen. Bij afwezigheid van market makers zouden beleggers iemand moeten vinden met de tegenovergestelde mening als zij om tegen te handelen. Dit is niet altijd mogelijk, wat betekent dat beleggers niet kunnen handelen of meer risico's en kosten moeten maken om dit te doen. Wanneer er market makers aanwezig zijn, is er daarentegen een tegenpartij waarmee de belegger op elk moment kan handelen. Bovendien zijn market makers in staat om, naarmate market makers tijd en middelen investeren om hun theoretische prijzen nauwkeuriger te maken, de markt te verbeteren, smallere bid-ask spreads te laten zien en de handelskosten voor alle marktdeelnemers te verlagen.

Voorbeelden

• Stel je bijvoorbeeld aandelen voor op Acme Corp (maker van de beste aambeelden ter wereld). Een market maker, met behulp van verschillende inputs, berekent de theoretische prijs van ACME-aandelen op €100. Ze kunnen dan bereid zijn om 1000 ACME-aandelen te kopen voor €99,95 en 1000 aandelen te verkopen voor €100,05, en deze koersen naar een beurs te posten. Nu kan iedereen die ACME wil kopen of verkopen dit onmiddellijk doen tegen die prijzen met een eenvoudige set instructies, handelend met de market maker. Als in de loop van een dag één persoon koopt en één verkoopt aan de market maker dan is de totale omzet €0,10. Hoe meer market makers actief liquiditeit verschaffen in ACME-aandelen, hoe meer concurrentie er tussen hen zal zijn. Dit resulteert doorgaans in een verdere vernauwing van de bid-ask spread en verdere verlaging van de handelskosten.
• Stel je een markt voor zonder market makers. Iedereen die een huis heeft gekocht, heeft zo'n markt meegemaakt. Het kan niet direct worden gedaan - verre van dat. In plaats daarvan moet je iemand vinden die bereid is om zijn huis daadwerkelijk te verkopen voordat je kunt kopen, wat weken kan duren. Dit is weer waar wanneer je jouw huis wilt verkopen - je moet iemand vinden die het wil kopen en erin wil wonen, in plaats van direct te handelen met een market maker. In plaats van een snelle transactie, is het een zeer langzame transactie.

Wat is de operationele cashflow?

De belangrijkste kasstromen zijn die van gewone bedrijfsactiviteiten, en de eerste regel die we mogen verwachten is een cash-adjusted cijfer dat overeenkomt met de winst vóór belastingen van de onderneming, dat wil zeggen het equivalent van het winstcijfer uit de winst- en verliesrekening, maar gecorrigeerd voor alle posten die in de periode zijn geregistreerd maar niet zijn betaald.

Dat cijfer omvat enkele items die in de voorgaande periode als winst zijn geboekt, maar die in die periode niet als contanten zijn weergegeven omdat ze op dat moment niet waren betaald. Als ze sindsdien zijn betaald worden ze weergegeven in de cashflow van deze periode, maar niet in de winst van deze periode. Evenzo verwachten we voor uitgaven die in deze periode zijn geregistreerd die nog niet zijn betaald, normaal gesproken dat deze in de kasstromen van de volgende periode worden weergegeven (ervan uitgaande dat ze dan worden betaald).

We zullen vaak zien dat afschrijvingen zijn opgenomen in de uitsplitsing van de operationele cashflow, wat misschien vreemd klinkt, omdat er geen echt geld bij betrokken is. De reden dat ze zijn opgenomen, is omdat de initiële kasstroom uit bedrijfsactiviteiten, die is bereikt door het winstcijfer uit de winst- en verliesrekening aan te passen, eigenlijk ook aftrekposten bevat voor afschrijvingen om de kosten van het afschrijven van activa te compenseren met winsten gedurende hun levensduur. Het zijn posten die de vermelde winsten verminderen, zelfs als ze geen invloed hebben op de cashflow.

Dus wat het kasstroomoverzicht eigenlijk doet, is die posten bij het berekenen van de netto-kasstroom toevoegen, omdat ze in contanten in de eerste plaats niet mogen worden afgetrokken. Misschien is een nuttige manier om erover na te denken dat de cashflow klonterig is, met contant geld dat uitgaat als en wanneer activa op lange termijn moeten worden gekocht, maar de winsten worden afgevlakt door dergelijke dingen gedurende hun leven af te schrijven, omdat het de bedrijfsprestaties zou scheeftrekken als de kosten van activa op lange termijn uit de winst van een enkele periode zouden komen.

Nadat alle operationele kasstromen zijn verantwoord, wordt de belasting weergegeven als een kasuitstroom, wat leidt tot de netto-kasstroom uit bedrijfsactiviteiten.

Wat is investeren?

Wanneer een bedrijf eindelijk een actief afdankt of in een nieuw actief belegt, is dat het moment dat ze op het kasstroomoverzicht worden weergegeven. Opbrengsten uit afstotingen, kosten van nieuwe activa aankopen, andere zaken zoals rente en dividenden ontvangen van beleggingen en geassocieerde deelnemingen.

Investeringsactiviteiten zullen meestal oplopen tot een netto kasuitstroom, omdat ze voor de meeste bedrijven zullen worden gedomineerd door het kopen van nieuwe activa, zoals machines of andere apparatuur.

Wat is Financiering?

In het laatste gedeelte worden alle kasstromen weergegeven die verband houden met de financiering van het bedrijf. Dividenden die aan aandeelhouders worden uitgekeerd worden hier weergegeven als kasuitstroom, evenals terugbetalingen van leningen, leases, her-aankopen van aandelen, rente betaald aan obligatiehouders, enz. Daartegenover zullen we zien dat nieuw kapitaal wordt opgehaald, bijvoorbeeld door aandelen- of obligatie-emissies, of gewoon nieuwe leningen van banken, weergegeven als kasinstroom.

Tenzij een bedrijf zich bezighoudt met het aantrekken van nieuwe financiering, verwachten we een netto kasuitstroom in deze sectie, omdat het bedrijf zijn bestaande financieringskosten onderhoudt. Maar wanneer een bedrijf uitbreidt en nieuw kapitaal aanhaalt, zullen we hoogstwaarschijnlijk een netto cash instroom zien in deze sectie.

Waar moet je op letten bij het analyseren van een bedrijf?

Het echte voordeel van het onderzoeken van de kasstromen van een bedrijf is om te controleren of contant geld gelijke tred houdt met de winst. Als een bedrijf omzet maakt, maar moeite heeft om zijn rekeningen betaald te krijgen, terwijl het nog steeds contant geld uitbetaalt voor zijn eigen grondstoffen en dergelijke, zullen we dalende netto kasstromen zien. Dus als de netto cash instroom een paar periodes achterblijft bij het nettowinstcijfer, kunnen we ons een beetje zorgen gaan maken.

Wat zijn marges bij beleggen?

De marge bij beleggen is een concept dat voor het eerst werd uitgesproken door Ben Graham, die wordt beschouwd als de vader van de moderne beleggingstheorie. Het concept is uitgebreid toegepast door Warren Buffett en is één van zijn belangrijkste drijvende factoren geweest in de afgelopen jaren van zijn succesvolle beleggingscarrière. Veiligheidsmarge, zoals de naam al doet vermoeden, verwijst naar het comfortniveau of het kussen dat de belegger in een aandeel heeft wanneer hij het aandeel tegen een bepaalde prijs koopt. Volgens Buffett zouden de meeste aandelen de moeite waard zijn om te kopen als de prijs goed is. Laten we nu het concept van veiligheidsmarge begrijpen met betrekking tot de intrinsieke waarde van het aandeel.

Wat is de intrinsieke waarde van een aandeel?

De intrinsieke waarde van een aandeel is een functie van verschillende factoren. Er zijn financiële factoren zoals omzetgroei, winstgroei, operationele marges, P/E ratio, dividendrendement etc. Dan zijn er niet-financiële factoren zoals de managementkwaliteit, toegangsbarrières die worden gecreëerd door het product, corporate governance-normen, merken en andere immateriële activa van het bedrijf. De uiteindelijke waardering wordt bereikt door de impact van financiële en niet-financiële factoren te combineren. Het wordt normaal gesproken bereikt door toekomstige kasstromen te verdisconteren en vervolgens aan te passen aan de P/E-ratio van de peer group en andere kwalitatieve factoren. De output is de intrinsieke waarde van het aandeel.

De intrinsieke waarde is eigenlijk nuttig als er gekeken wordt naar de marktprijs van het aandeel. Een aandeel zou te goedkoop zijn als de marktprijs onder de intrinsieke waarde ligt en als te duur worden beschouwd als de marktprijs hoger is dan de intrinsieke waarde. Maar de grote vraag is: hoeveel is het aandeel te duur of te goedkoop? Dit verschil tussen de marktprijs en de intrinsieke waarde wordt de veiligheidsmarge genoemd. Vanuit het oogpunt van een belegger, als de marktprijs aanzienlijk lager is dan de intrinsieke waarde van het aandeel, biedt het aandeel een hoge veiligheidsmarge en is het een goed aandeel dat beschikbaar is voor investeringen op een aantrekkelijk niveau. Aan de andere kant vanuit het perspectief van een verkoper, als de marktprijs aanzienlijk hoger is dan de intrinsieke, biedt het een hogere veiligheidsmarge om het aandeel te verkopen of te korten. De veiligheidsmarge werkt dus in beide richtingen, hoewel het in de volksoverweging wordt gebruikt om te verwijzen naar een situatie waarin aandelen te duur zijn.

Waarom is een marge bij beleggen belangrijk?

De veiligheidsmarge is zeer belangrijk bij de beoordeling van aandelen om de volgende redenen:

De meeste waarderingen zijn gebaseerd op bepaalde aannames. Hoewel de meeste van deze aannames empirisch worden getest, kunnen ze wel eens fout gaan. Daarom zal een hoger niveau van veiligheidsmarge ervoor zorgen dat je beschermd bent tegen dergelijke verschillen in waarderingen.

We leven in volatiele tijden en er zijn veel lokale en wereldwijde risicofactoren die buiten de controle van beleggers en handelaren liggen. Daarom zijn de aandelenkoersen ook volatiel. Ook kunnen renteverschuivingen de economie van een aandeel en daarmee de intrinsieke waarde veranderen. Een hogere veiligheidsmarge beschermt jou tegen dergelijke grillen.

Als investeerders hebben we allemaal de neiging om fouten te maken. Ze kunnen betrekking hebben op onze schattingen van het potentieel van het bedrijf of de ideale koers voor het aankopen van een aandeel. Een hogere veiligheidsmarge zorgt ervoor dat zelfs als je fouten maakt, je beter beschermd bent door een hogere veiligheidsmarge.

Het is een bescherming tegen de "Onbekende - Onbekenden". Er zijn enkele risico's waarvan we ons bewust zijn en sommige risico's die we eenvoudigweg niet herkennen. Ben Graham noemde deze risico's de "Onbekende – Onbekenden". Deze risico's kunnen het best worden aangepakt door het veiligheidsconcept. Door aandelen te kopen die diep onder hun intrinsieke waarden liggen, heb je een grotere kans om de risico’s te verslaan.

Wat is de Warren Buffet Bridge Analogy?

Buffett is al lange tijd beoefenaar van het Margin of Safety Concept en vergelijkt dit idee met het bouwen van een brug over een rivier. Wanneer je een brug bouwt, maak je hem sterk genoeg om de lading van een vrachtwagen van 30 ton te dragen. Dit ondanks het feit dat we ons bewust zijn van het feit dat de maximale lading momenteel 10 ton per vrachtwagen zal zijn. Dat is waar het bij de veiligheidsmarge om draait. Het houdt een kussen tijdens het beleggen, omdat beleggen altijd wordt gedaan met onvolmaakte informatie en een onvolledig begrip van de beïnvloedende factoren. Zoals Buffet zelf zegt, is het onmogelijk om het goed te krijgen als je het over de toekomst hebt. Dat is waar het concept van veiligheidsmarge van pas komt. In wezen maakt een hogere veiligheidsmarge jouw beleggingsstrategie zo risicobestendig mogelijk. Dat is tenslotte waar slim beleggen om draait!